Tradycyjnie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy obchodzimy Święto
Miłosierdzia Bożego. To święto dla całego Kościoła ogłosił św. Jan Paweł II 30 kwietnia
2000 r., w dniu kanonizacji św. Faustyny.
W dokumencie Kongregacji ds. Kultu i Dyscypliny Sakramentów czytamy: „Ojciec
Święty Jan Paweł II łaskawie polecił, aby w Mszale Rzymskim po tytule «II Niedziela
Wielkanocna» dodać określenie «czyli Miłosierdzia Bożego», nakazując zarazem, by w
liturgii tej Niedzieli posługiwano się zawsze tekstami, które na ten dzień przewidziane są w
tymże Mszale i w Liturgii Godzin obrządku rzymskiego”.
Patronka naszego Sanktuarium zapisała w Dzienniczku słowa, które skierował do niej
Pan Jezus: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia” (Dz.
299). „Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a
szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia
Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia
Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego
odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną
łaski” (Dz. 699). „Święto Miłosierdzia Mojego wyszło z wnętrzności [Moich] dla pociechy
świata całego” (Dz. 1517).
W tym dniu możemy dostąpić nie tylko „zupełnego odpuszczenia win i kar”, ale
również uprosić wiele innych łask, jeśli są zgodne z wolą Bożą. „Warunkiem jest czyste
serce, bez przywiązania do grzechu, oraz postawa ufności wobec Boga, czyli pragnienie
pełnienia Jego woli, i czynnej miłości bliźniego. Jedynym naczyniem do czerpania łask jest
ufność, jak uczył Jezus św. Faustynę, bo miłosierdzie Boże nie ma granic, a radością Boga
jest dawać wiele i to bardzo wiele. Taka jest Miłosierna Miłość, którą lepiej poznajemy i
czcimy, gdy obchodzimy to święto” – czytamy na stronie faustyna.pl.